De schuurdienst 2025

SCHUURDIENST 15 juni 2025

Op een mooie zondagmorgen onthaalt worden met een glaasje ‘wijn’ en een lekker hapje er bij. Je voelt je bijna te gast bij Potifar. De schenker en de bakker hadden hun uiterste best gedaan om de gasten wat lekkers voor te schotelen. En ook Jozef is er, in zijn prachtige mantel, gemaakt van lapjes stof die we afgelopen voorjaar verzameld hebben. En met hem begon de reis langs vele vormen van vrijheid. Want was is vrijheid? Dat je genoeg te eten hebt en een fijn leven? Soms kunnen die dingen je er juist van afleiden dat je ten diepste niet vrij bent. Of, erger nog: je hecht zo aan het comfort dat je daardoor onvrij wordt. Je vrijheid van meningsuiting? Alles maar mogen zeggen, ongeacht of je de ander daar mee kwetst? Soms zien we vrijheid als synoniem van onafhankelijkheid. Maar juist door samen iets op te offeren, zorgen de Egyptenaren ervoor dat ze de magere jaren overleven. Vrijheid, waarbij iedereen voor de volle 100% doet wat hij of zij wil, zonder daarbij rekening te houden met anderen, zou in dit geval nare gevolgen hebben. Ook dit is een vorm van vrijheid: de vrijheid om te vergeven, de keuze maken om jouw gedrag niet te laten bepalen door wat een ander je heeft aangedaan. Vrijheid is ook nooit vanzelfsprekend, het kan zo maar anders gaan. Vrijheid kan ook een sprong in het diepe zijn. We zagen kinderen oversteken door de zee. Je toevertrouwen aan God, van Hem afhankelijk zijn.

We reisden door Genesis en Exodus. De kinderen speelden hun rol als knechten met verve. Er was muziek, we verzamelden voor de voedselbank. We zongen en hebben gebeden en de conclusie getrokken dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is en dat je vrijheid moet leren.

De morgen werd afgesloten zoals het begon: met een drankje (nu koffie/thee/fris) en allerlei heerlijkheden daarbij.

Dank aan iedereen die op wat voor manier heeft bijgedr agen!